Om 22.50 uur belde onze overbuurman met de mededeling dat onze heg in de brand stond. Toen was het nog een klein balletje. Zelf hadden we niets in de gaten, want we waren naar boven verhuist met de ramen en gordijnen dicht omdat Bo (onze hond) doodsbang is voor vuurwerk.
Ronald is gelijk naar beneden gerend en heeft de tuinslang gepakt. Ik heb direct 112 gebeld en ben hem toen achterna gegaan.
Inmiddels greep het vuur al goed om zich heen; coniferen branden helaas maar al te goed door alle hars die er in zit.
Toen uiteindelijk na 10 à 15 minuten de brandweer arriveerde (wat voor ons een eeuwigheid leek te duren) hadden we gelukkig de brand al zo goed als onder controle weten te krijgen en kon de brandweer nog even goed nablussen.
We hebben heel veel geluk gehad dat het ’s middags nog behoorlijk geregend had en dat de wind op het moment van de brand schuin op de heg stond. Meestal komt hier de wind recht van voor en als dat het geval was geweest, dan had het vuur zich waarschijnlijk veel sneller en verder door de heg verspreid dan nu en was er nog veel meer verloren gegaan.
De schrik zat er in ieder geval goed in, maar gelukkig hebben we het snel onder controle kunnen krijgen en is de schade beperkt gebleven.
